Organizacje pozarządowe z całego świata stawiają wyzwanie przemysłowi elektronicznemu w związku z użyciem toksycznych substancji chemicznych
Sobota, 04.04.2015. Maciej
Organizacje pozarządowe z całego świata stawiają wyzwanie przemysłowi elektronicznemu w związku z użyciem toksycznych substancji chemicznych
Organizacje pozarządowe przedstawiły formalne wyzwanie przemysłowi elektronicznemu, by ten podjął działania w kierunku zatrzymania szkodliwych skutków użycia niebezpiecznych substancji chemicznych przy produkcji elektroniki.
Wyzwanie, poparte przez ponad 200 organizacji pracy, ochrony środowiska, zdrowia publicznego oraz organizacji społecznych z 40 krajów świata, zostało przedstawione przez reprezentanta organizacji Good Electronics na spotkaniu Koalicji Odpowiedzialności Społecznej Przemysłu Elektronicznego (EICC) w Brukseli. Koalicja ta jest stowarzyszeniem handlowym założonym w celu udzielania wsparcia przemysłowi elektronicznemu w wystosowywaniu działań mających zapobiegać problemom dotyczącym ochrony środowiska, praw człowieka oraz problemom społecznym na różnych etapach łańcucha dostaw.
 
Obecny kodeks postępowania koalicji EICC, adresujący problemy dotyczące stanu środowiska, stosunków oraz bezpieczeństwa i higieny pracy wymaga wielu zmian. Najważniejszym jego problemem jest to, że obowiązujący w organizacji system opiera się jedynie na okolicznościowych audytach mających wyegzekwować dostosowanie się do owego kodeksu. Jest dużo dowodów świadczących o tym, że ten system rzadkich audytów nie jest efektywny w przypadku łańcucha dostaw funkcjonującego w skali globalnej. Przykładem jest raport ICAR z 2014 roku pod nazwą “Turning A Blind Eye” (“Przymykając Oczy”). W takim łancuchu dostaw produkcja przemysłowa ulokowana jest w krajach rozwijających się, charakteryzujących się niskimi zarobkami, słabym prawodawstwem, ułomną egzekucją prawa oraz rozprzestrzenioną korupcją. Organizacja BSR (Business for Social Responsibility) doszła do podobnych wniosków już w 2007 roku w swoim raporcie zatytułowanym “Beyond Monitoring” (“Poza Kontrolą”). Właściwie już w styczniu 2015 roku na spotkaniu EICC oraz członków organizacji Good Electronics oraz ICRT (International Consumer Research and Testing) przedstawiciele przemysłu dostrzegli, że temat problemów z występowaniem raka oraz śmierci wskutek kontaktu z niebezpiecznymi substancjami nie jest podnoszony podczas, i tak rzadkich już, audytów. Istnieje wyraźna przepaść pomiędzy tym, co dzieje się w rzeczywistości a tym, co program okolicznościowych audytów zauważa.
 
Problem szkodliwości chemikaliów używanych w produkcji elektroniki nie jest czymś nowym dla przemysłu, który na co dzień używa silnych rozpuszczalników, kwasów i innych toksycznych substancji chemicznych. Od kiedy rzekomo “czysty” przemysł wkroczył do Doliny Krzemowej, na światło dziennie wyszły setki przypadków kontaktu z owymi substancjami w trakcie pracy, mających szkodliwy wpływ na zdrowie pracowników, ich dzieci oraz lokalnych mieszkańców narażonych na kontakt z wodą pitną skażoną substancjami chemicznymi będącymi odpadkami z fabryk elektroniki.
 
Te problemy niestety nadal trwają i rozprzestrzeniły się na wiele krajów w skali globalnej, w których przemysł elektroniczny prowadzi produkcję. Organizacje społeczeństwa obywatelskiego donoszą o setkach przypadków, w których pracownicy produkujący elektronikę ponieśli negatywne skutki zdrowotne kontaktu z benzenem i innymi wysoko toksycznymi substancjami używanymi w produkcji przemysłowej, na przestrzeni ostatnich 5 lat w Chinach, Korei Południowej, Indonezji, Filipinach, Tajlandii i innych krajach.
 
Oto kilka przykładów:
 
1. Białaczka w dwóch zakładach Samsunga na terenie Korei Południowej.
 
Zwolennicy organizacji SHARPS, założonej przez robotników przemysłowych i walczącej o zdrowie i prawa pracowników w produkcji półprzewodników, udokumentowała przypadki 193 pracowników, u których rozwinął się rak oraz inne choroby na skutek pracy w zakładach Samsunga w Korei Południowej, a z których zmarły aż 93 osoby. Ofiary oraz rodziny zmarłych wciąż wzywają firmę przed sądy domagając się rekompensaty za choroby i zgony. W zeszłym roku firma wystosowała przeprosiny w kierunku rodzin i zaproponowała uiszczenie rekompensaty, jednocześnie wypierając się swojej odpowiedzialności za zaistniałe szkody. Organizacja SHARPS zidentyfikowała również 50 ofiar z fabryk innych firm w Korei Południowej, z których 19 zmarło.
 
2. Pracownicy fabryki RCA w Tajwanie
 
Pracownicy już zakmniętej fabryki RCA w regionie Taoyuan na terenie Tajwanu zapewniają o niemal 1000 przypadkach raka i 157 zgonów. Jako rezultat długiego procesu sądowego, sąd w Taipei ma ogłosić orzeczenie w tej sprawie w kwietniu 2015 roku.
 
3. Zatrucia benzenem
 
W czerwcu tego roku holenderski centrum badań SOMO opublikuje raport stworzony wspólnie z organizacją LAC (Labour Action China) na temat zatruć benzenem na terenie fabryk elektroniki w Chinach.
 
Obszary do poprawy:
 
Wyzwanie postawione przemysłowi elektronicznemu zostało opracowane przez organizacje Good Electronics oraz ICRT (International Campaign for Responsible Technology). Wzywają one przemysł elektroniczny do podjęcia działań w sześciu kluczowych obszarach:
 
Bądźcie przejrzyści. Dostarczajcie pracownikom, społecznościom i opinii publicznej pełną informację o substancjach chemicznych będących w użyciu podczas produkcji oraz o odpadach. Informujcie o ryzyku powiązanym z wchodzeniem z nimi w kontakt dla środowiska i ludzi (włączając w to ryzyko problemów z płodnością).
 
Używajcie bezpieczniejszych substancji chemicznych. Oszacujcie ryzyko substancji używanych w czasie produkcji na wszystkich etapach cyklu życia danego produktu i zamieńcie je na bezpieczniejsze alternatywy. Jeśli wpływ danej substancji na środowisko i zdrowie ludzkie nie jest znany, unikajcie jej. Jeśli jest on niedostatecznie zbadany lub niejasny stosujcie zasadę ostrożności dopóki odpowiednie jego przetestowanie nie jest możliwe.
 
Chrońcie pracowników. Stwórzcie i wprowadźcie, wspólnie z pracownikami, lokalną społecznością oraz zainteresowanymi organizacjami, kompleksowy monitoring ryzyka dla wszystkich miejsc pracy i pracowników na skali całego cyklu życia produktu. W to wliczają się szkolenia, budowa potencjału, kontrola przemysłowa i kontrola ryzyka oraz nadzór zdrowotny, który pomoże w rozpoznaniu i zapobieganiu chorób. Pracownicy powinni mieć możliwość uczestniczenia w negocjacjach na temat niebezpiecznych warunków pracy oraz móc odmówić wykonywania pracy bez obawy o bycie ukaranym.
 
Zagwarantujcie współudział pracowników. Uszanujcie starania pracowników i lokalnych społeczności o współudział w rozsądnym zarządzaniu użyciem substancji chemicznych oraz zarządzaniu odpadami w ich miejscach pracy i lokalnym środowisku. To dotyczy również stworzenia efektywnych komitetów zdrowia i higieny pracy oraz planu szkoleń.
 
Chrońcie lokalne społeczności i środowisko. Zapobiegajcie szkodom na każdym etapie życia produktu. Prowadźcie efektywny, transparentny i niezależny nadzór nad ściekami przemysłowymi. Wyeliminujcie emisję niebezpiecznych substancji do powietrza oraz wycieki do zbiorników wodnych oraz do gleby.
 
Rekompensujcie i naprawiajcie szkody wyrządzane ludziom oraz środowisku. Stwórzcie i finansujcie mechanizmy gwarantujące pracownikom (byłym, obecnym i ich rodzinom) oraz społecznościom, cierpiącym z powodu krzywd wyrządzonych przez kontakt z niebezpiecznymi substancjami chemicznymi, dostęp do doraźnej pomocy oraz do odszkodowania. Rozwińcie mechanizmy finansowania by zapewnić możliwość naprawy szkód przez okres tak długi jaki jest potrzebny by rozwiązać dany problem.
 
Tłumaczenie: Kinga Miłek
Komentarze
Jeżeli nie widzisz tego obrazka kliknij odśwież i spróbuj ponownie

Projekty