Nagrody Public Eye przyznawane są od 2000 r. przez szwajcarską organizację Berne Declaration (Deklaracja Berneńska) oraz Greenpeace. Nagrody przyznawane są tuż przed rozpoczęciem forum ekonomicznego w Davos, aby przypomnieć światu, że debatujące w szwajcarskim kurorcie elity finansowe, mają na swoim koncie niejedno wstydliwe przewinienie. Wśród dotychczasowych zwycięzców znaleźli się między innymi Shell, Neste Oil, Wall Mart, CitiGroup, Walt Disney, Barclays, Dow i inni.

 

 

 

 

Grupa HSBC jest jedną z wiodących instytucji oferujących globalne usługi finansowo-bankowe. Działalność grupy wykracza poza granice Europy i obejmuje kraje, takie jak Malezja, Indonezja czy Liberia, gdzie nieustannie notuje się przypadki łamania praw człowieka i grabieży gruntów. HSBC zapewnia usługi finansowe dwóm dużym firmom produkującym olej palmowy - Sime Darby oraz Wilmar International. Choć obie te firmy są powszechnie znane za rażące przypadki łamania praw człowieka i dewastacji środowiska, to HSBC nie tylko nadal oferuje im pożyczki, lecz jest również ich udziałowcem. Całkowita kwota zasilająca obie firmy to 1,05 miliarda euro. Dzięki niej przedsiębiorstwa te bez przeszkód kontynuują grabieżczy wykup ziem oraz prowadzą działania szkodliwe dla środowiska.

 

 

Glencore Xstrata jest największą na świecie wielobranżową firmą handlową, w której ofercie znaleźć można węgiel, ropę, miedź, cynk, ołów, aluminium, stopy metali, zboża czy ziarna oleiste. Działania Glencore Xstraty związane z wydobyciem surowców m.in. w w Boliwii, Argentynie, Kolumbii czy na Filipinach prowadzą do wysiedlania lokalnych społeczności i rdzennych mieszkańców z ich domostw. Co więcej okazuje się, że korporacja współpracuje ze skorumpowanymi pośrednikami i unika płacenia podatków. Pozbawia w ten sposób państwa obfite w zasoby niezbędnych źródeł dochodu. Osoby mający odwagę krytykować działania firmy stawiani są przed sądem lub uciszani groźbami ze strony firm ochroniarskich lub innych uzbrojonych grup.

 

 

Syngenta, Bayer i BASF (tzw. “zabójcy pszczół”) to ogromne, multinarodowe przedsiębiorstwa produkujące i sprzedające toksyczne pestycydy. Środki te przyczyniają się do masowego wymierania pszczół i innych owadów zapylających, których istnienie jest kluczowe dla środowiska naturalnego, rolnictwa i światowej produkcji żywności. W 2013 roku kraje europejskie zakazały stosowania części pestycydów. Jednak korporacje te zaprzeczają jakoby pestycydy miały jakikolwiek negatywny wpływ na życie pszczół i funkcjonowanie ekosystemów. Zamiast tego skupiają się na prowadzeniu dezinformujących kampanii reklamowych, mydleniu oczu opinii publicznej pseudo ekologicznymi rozwiązaniami, prowadzeniu agresywnego lobbyingu i wywieraniu presji na instytucje polityczne. Syngenta, Bayer i BASF wspólnie pozwały Komisję Europejską za wprowadzenie zakazu sprzedaży ich produktów w celu ochrony pszczół i rolnictwa w Europie.

 

 

Po katastrofie w fabryce Rana Plaza w Bangladeszu, w której w wyniku zawalenia się budynku, zginęło więcej niż 1100 pracowników, ponad 100 ogólnoświatowych marek odzieżowych podpisało Porozumienie dot. ochrony przeciwpożarowej oraz bezpieczeństwa budynków w Bangladeszu (Accord on Fire and Building Safety in Bangladesh), biorąc tym samym odpowiedzialność za bezpieczeństwo w swoich łańcuchach dostaw. Ale modowy gigant Gap, który jest jednym z największych klientów bangladeskich producentów ubrań, odmówił podpisania wspomnianego dokumentu. Zamiast tego aktywnie unika koniecznych reform i promuje korporacyjny program, który całkowicie wyklucza wzięcie odpowiedzialności za bezpieczeństwo pracowników. Gap, wraz z firmami Walmart oraz Target, zastąpił kwestie bezpieczeństwa i praw pracowniczych odpowiednią strategią reklamową.

 

 

Brazylijczycy, szczególnie ci mieszkający w pobliżu miejsc, gdzie odbywać się będą Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2014, zmierzyli się już z negatywnym wpływem przygotowań do tej imprezy. Setki tysięcy ludzi mieszkających w dwunastu miastach-gospodarzach zostało siłą eksmitowanych, stracili domy i środki do życia. Co więcej FIFA nie ma zamiaru dzielić się zyskiem z imprezy z małymi i rodzinnymi przedsiębiorstwami. Organizacja ustanowiła strefy wyłączności w promieniu 2 km od stadionów i stref kibica, gdzie kontroluje przepływ ludzi i sprzedaż produktów. Pozbawia w ten sposób zarobku niezliczoną grupę ulicznych przedsiębiorców. Najsilniej odczuwają skutki tego działania osoby najuboższe, a wszelkie próby walki o swoje prawa są gwałtownie tłumione.

 

Norweska grupa Marine Harvest to największy hodowca łososia na świecie. W rodzimym kraju Marine Harvest promuje swój wizerunek ekologicznej firmy działającej na zasadach przejrzystości. Natomiast w Chile nierozsądne praktyki biznesowe grupy, w połączeniu z niewystarczającymi regulacjami prawnymi, przyczyniają sie do ekologicznej katastrofy i niesprawiedliwości społecznej. Firma czerpie korzyści ze stosowania niskich standardów oraz naruszania praw pracowniczych, zasad ochrony zdrowia i środowiska naturalnego. Marine Harvest naraża na niebezpieczeństwo życie rdzennej ludności i tereny przez nią zajmowane, zanieczyszczając środowisko naturalne oraz uniemożliwiając drobny połów ryb.

 

 

Eskom to południowoafrykański gigant zajmujący się wytwarzaniem, przesyłaniem i dystrybucją energii elektrycznej. Produkuje ok. 95% energii elektrycznej zużywanej w Afryce Południowej i ok. 45% – w całej Afryce. W większości przypadków elektrownie Eskom znajdują się na terenach niezgodnych z Południowoafrykańskim Standardem Jakości Powietrza (South Africa’s Ambient Air Quality Standards). Niemniej jednak Eskom twierdzi, że firma nie dysponuje wystarczającymi środkami finansowymi, aby sprostać minimalnym wymaganiom dotyczącym emisji gazów cieplarnianych. Stara się więc o odroczenie, a w niektórych przypadkach nawet całkowite zawieszenie konieczności sprostania standardom uzgodnionym w celu ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska naturalnego.

 

 

Gazprom jest pierwszą firmą na świecie, która postawiła platformę wiertniczą na pokrytym lodem arktycznym Morzu Peczorskim. Plan Gazpromu zakładający pierwsze wydobycie ropy w grudniu 2013 roku spotkał się z głośną krytyką ze względu na zagrożenie dla środowiska naturalnego. Do dziś gigant naftowy nie chce ujawnić swojej strategii łagodzenia skutków ewentualnego wycieku ropy naftowej. Mimo to, pracownicy Gazpromu do znudzenia powtarzają, że firma zrobi wszystko by zachować wysokie standardy ochrony środowiska. Z dostępnych danych wynika jednak, że Gazprom nie jest przygotowany na tak wysokie ryzyko, związane z wydobyciem ropy w warunkach panujących w Arktyce.