Ananas słodko-gorzki
Czwartek, 26.04.2012. Maciej Skinderowicz

Jeffrey Quiros Marin, przedstawiciel spółdzielni Agronorte, prezentuje przedstawicielom Kampanii Make Fruit Fair ekologiczne ananasy uprawiane przez pana Luisa Fernando, prowincja Alajuela, Kostaryka, 01.06.2011 Foto Andrzej Żwawa (CC)
W ciągu ostatnich 100 lat ananas stał się jednym z najpopularniejszych owoców tropikalnych. Aby ten niezwykle soczysty, słodki i aromatyczny owoc trafił na nasz stół, musi przejść proces, który zwykle ma negatywny wpływ na środowisko naturalne oraz na ludzi, pracujących na plantacjach.
Łacińska nazwa ananas pochodzi od słowa „nana”, którym Indianie nazywali ten owoc. Na Karaibach rysunek ananasa to symbol gościnności, często umieszczany na wycieraczkach przed drzwiami do domu. Niestety owoc ten ukrywa w sobie gorzką historię, o której powinni się dowiedzieć wszyscy, którzy go kupują i uwielbiają.
Produkcja ananasów
Ananas pochodzi z terenów Brazylii i Paragwaju. Oprócz wymienionych krajów, jest uprawiany i przetwarzany m.in. w Tajlandii, Indonezji, Kostaryce, na Filipinach oraz w Chinach (głównie przetwórstwo). Zbiory trwają przez cały rok. Uprawa ananasów jest bardzo pracochłonna, a cały cykl produkcyjny począwszy od przygotowania gruntu pod uprawę, aż po zbiory i pakowanie owoców trwa ok. półtora roku. Aby określić czy owoc osiągnął dojrzałość i nadaje się do zbiorów używa się wielu różnych wskaźników. Wielkość roślin, kolor owoców i zawartość cukru są głównymi kryteriami. Transport odbywa się przeważnie drogą morską. Część zbiorów jest konsumowanych w kraju uprawy, reszta jest eksportowana w postaci świeżych lub puszkowanych owoców, oraz soku.
Problemy społeczne i środowiskowe
Problemy społeczne i środowiskowe
Jak pokazał raport Fairfood International pracownicy na plantacjach w Kostaryce i na Filipinach są zmus zani do 11 godzinnej pracy. Często dochodzi tam do wielu wypadków. Sprzęt używany przy uprawach nie zabezpiecza pracowników przed ostrymi częściami roślin oraz przed szkodliwymi substancjami chemicznymi. Istnieje wiele doniesień dotyczących dużych firm plantatorskich, które uniemożliwiają pracownikom tworzenie związków zawodowych. Obowiązujące prawnie płace minimalne, nie rekompensują wyśrubowanych wymagań dotyczących wydajności.
Kolejną kwestią jest intensywne stosowanie pestycydów przy uprawach ananasów. Chociaż chemikalia są używane tylko na terenie plantacji, to zanieczyszczają także tereny wokół. Oprócz zanieczyszczenia gleby oraz wód gruntowych, problemem jest niewłaściwe przechowywanie odpadów (np. puszek po nawozach). Powstawanie plantacji ananasów wiąże się zaś z zanikiem bioróżnorodności, zarówno z powodu używania środków chemii rolnej jak i stosowania upraw monokulturowych. Problem ten jest szczególnie alarmujący w przypadku lasów tropikalnych, które ze względu na żyzność gleby i sprzyjający uprawom klimat, są chętniej zagospodarowywane tym typem upraw. W rezultacie ogromne przestrzenie tych cennych i niepowtarzalnych ekosystemów zastępuje się monokulturowymi uprawami ananasów.
Rozwiązania
Kupując owoce tropikalne z certyfikatami, konsument ma teoretycznie gwarancję dotyczącą przestrzegania wyższych standardów społecznych oraz środowiskowych. Dlaczego teoretycznie? Na stronie kampanii Makefruitfair można przeczytać o mocnych i słabych stronach kilku najważniejszych certyfikatów.
![]() |
Luis Fernando, właściciel ekologicznej uprawy ananasów na tle swego pola, prowincja Alajuela, Kostaryka, 01.06.2011; fot. Andrzej Żwawa (CC) |



*) Natomiast w przypadku produktów z drewna i z papieru standardy Rainforest Alliance są analogiczne jak standardy Forest Stewardship Council®, dlatego obok logo RA może występować na nich logo FSC.
Współpraca: Andrzej Żwawa, Maria Huma, Zuzanna Zajczenko
Komentarze
Podobne artykuły