H&M jest jednym z największych detalistów w branży odzieżowej, posiadającym ponad 4800 sklepów na całym świecie. Ogłaszając 5 lat temu podniesienie zarobków do poziomu godnej płacy w swoim łańcuchu dostaw, firma tym samym obiecała poprawę sytuacji życiowej prawie 850 tysiącom pracowników i pracownic.

Clean Clothes Campaign postanowiła sprawdzić co się dzieje w fabrykach szyjących dla H&M. W okresie od marca do czerwca 2018 r. zostało przebadanych sześć fabryk: w Bułgarii, Turcji, Indiach i Kambodży. Opublikowany właśnie raport nie napawa optymizmem.

 

 

Żadna z pracownic i  pracowników, z którymi rozmawiali aktywiści Clean Clothes Campaign nie otrzymuje nawet połowy godnej płacy. Najgorzej żyje się pracownikom w Bułgarii – zarabiają zaledwie 9% godnej płacy. W Turcji jest to 29%, w Indiach 35%, a w Kambodży 46%. Oznacza to, że pracownice, pracownic i ich rodziny żyją poniżej granicy ubóstwa.

 

„Sytuacja mojej rodziny jest bardzo trudna, więc muszę pracować na okrągło by zadbać o edukację dzieci, tak by w przyszłości nie musiały pracować w przemyśle odzieżowym, tak jak ja.” – mówi pracownik fabryki w Indiach.

 

Nadgodziny
 

Aby móc przetrwać, pracownicy i pracownice są zmuszeni do pracy poza ustalonym czasem pracy. . Większość badanych przyznaje się do pracy w niedzielę oraz nadgodzin ponad ustaloną prawnie normę. Ponadto często wynagrodzenie za nadgodziny nie jest wypłacane, a pracownicy nie są informowani w jaki sposób obliczana jest ich pensja.

 

„Przychodzisz do pracy o 8 rano, ale nigdy nie wiesz, kiedy wyjdziesz. Czasami kończymy pracę o 4 nad ranem” – mówi pracownica jednej z fabryk w Bułgarii.

 

 

Jak wynika z raportu Clean Clothes Campaign, atmosfera pracy w fabrykach szyjących dla H&M nie sprzyja związkom zawodowym. Większość pytanych pracowników obawia się organizowania w wolnych związkach. Dlaczego? Związkowcy, walczący o godną płacę, są szykanowani, otrzymują niższe wynagrodzenia lub są dyscyplinarnie zwalniani.

 

 

Raport Clean Clothes Campaign nie pozostawia złudzeń. Marka H&M jak dotąd nie zrobiła nic by zapewnić godne życie pracownicom i pracownikom w swoim łańcuchu dostaw. Czas jej przypomnieć o obietnicach. Jako konsumentki i konsumenci mamy na to wpływ.